چقدر دلم واسه پرنده های مهاجر تنگ شده . پارسال این موقع تمام
کارون سفید بود از پرنده . اما امسال متأسفانه با اینکه پاییز داره تموم می شه بجز
چندتایی پرنده ، هیچ خبری ازشون نیست .
امسال بدتر از هرسال بود. ماه سوم پاییز هم گذشت ؛اما هنوز هوا
سرد نشده. تازه فقط یه بار هم بارون اومده.
کارون چقدر زشت شده . همیشه این موقع سال پر از آب بود اما حالا آب رودخونه اونقدررررر کم شده که 100 تا جزیره ی خاکی سر از آب بیرون آوردن.
خدا جونم !!! کاش دلت واسمون بسوزه و کاری کنی که آسمون دل تنگ بشه و گریه کنه .
شاید اینجوری دل ما هم کمی خالی بشه و شاید دوباره اون
پرنده های سفید دوباره مهمون شهرمون بشن.
دلم گرفت
کاش اسمون بتونه دلشو خالی کنه تا ما هم بتونیم دلمونو خالی کنیم
اخه میگن دل به دل راه داره
دل ما هم به دل اسمون راه داره خب
**************************
وبلاگم آپه
منتظر قدمهاتم تو کلبه ی کوچیکم
سلام
جوابتو تو وبلاگ دادم!!!
متن جالبی بود. خوش به حالت کنار دریایی. کنار دریا که باشی دیگه دلت نمیگیره!!
البته دریا که نه، روخونه